Στο πλαίσιο της ανοικτής διαβούλευσης και της πρόσκλησης για υποβολή τεκμηριωμένων προτάσεων για την Ενεργειακή Αυτονομία της Σίφνου, κρίθηκε σκόπιμο να παρουσιαστεί το σκεπτικό στη βάση του οποίου κινείται η ΣΕΣ, με σκοπό την καλύτερη κατανόηση για το θέμα της Ενεργειακής Αυτονομίας της Σίφνου, τόσο από τα μέλη και τους φίλους της ΣΕΣ όσο και από κάθε ενδιαφερόμενο.
Το πιο συχνό ερώτημα που τίθεται είναι γιατί 100% ενέργεια από Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ); Γιατί όχι 40-50% αρχικά, και προοδευτικά, στο μέτρο του δυνατού, να αυξάνει το ποσοστό διείσδυσης των ΑΠΕ στο ενεργειακό σύστημα του νησιού;
Η απάντηση βρίσκεται σε τέσσερις βασικές παραμέτρους που κατά κύριο λόγο συνετέλεσαν και σ’ αυτή καθαυτή την ίδρυση της ΣΕΣ.
- Στη διακήρυξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης του δεσμευτικού στόχου 20-20-20 μέχρι το 2020, με παράλληλη διάθεση πολύ σημαντικών κεφαλαίων για την επίτευξη αυτού του στόχου, ο οποίος ήδη επαναπροσδιορίστηκε ακόμη υψηλότερα μετά την παγκόσμια συμφωνία για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής στις 12-12-2015 στο Παρίσι.
- Στην απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να χρηματοδοτήσει δράσεις αξιοποίησης ΑΠΕ για την κατά το δυνατόν ταχύτερη απεξάρτηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης από εισαγόμενους υδρογονάνθρακες.
- Στην αλλαγή του τοπίου της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας στην Ελλάδα με το υποχρεωτικό «σπάσιμο» του μονοπωλίου της ΔΕΗ και το άνοιγμα της αγοράς στον ανταγωνισμό και τις πιθανές συνέπειες αυτής της εξέλιξης στις επιδοτήσεις των λογαριασμών ηλεκτρικού ρεύματος των καταναλωτών των μη διασυνδεδεμένων νησιών με το κεντρικό δίκτυο ηλεκτροδότησης της Ελλάδας.
- Στη μεγάλη αφθονία διαθέσιμου δυναμικού ΑΠΕ στη Σίφνο.
Δηλαδή, από τη μία, υπάρχει μεγάλη πίεση στην Ευρωπαϊκή Ένωση για δραστική μείωση της χρήσης του εισαγόμενου πετρελαίου και διατίθενται σημαντικές Ευρωπαϊκές χρηματοδοτήσεις για το σκοπό αυτό και από την άλλη, στη Σίφνο με το πλούσιο δυναμικό ΑΠΕ, εξαρτόμαστε από τις συνεισφορές των Ελλήνων καταναλωτών που αδυνατούν να πληρώσουν τους λογαριασμούς του ηλεκτρικού ρεύματος.
Θεωρήσαμε τις παραπάνω αιτίες επαρκείς ώστε να τολμήσουμε να κάμψουμε τη νοητική αδράνεια που υπαγορεύει να ταμπουρωνόμαστε στη σιγουριά του παρελθόντος και να προσπαθούμε να μη συμμετέχουμε στις δραματικές αλλαγές, που ούτως ή άλλως συμβαίνουν παντού γύρω μας. Πράγματι το εργοστάσιο της ΔΕΗ στη Σίφνο δουλεύει υποδειγματικά, προσφέρει όση ηλεκτρική ενέργεια χρειαζόμαστε και δεν αντιμετωπίζουμε κανένα πρόβλημα ηλεκτροδότησης. Το ίδιο ισχύει και με την επιδότηση του αυξημένου κόστους παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, μέσω του τέλους των Υπηρεσιών Κοινής Ωφέλειας (ΥΚΩ). Δεν είναι λίγοι αυτοί που λένε: «Πενήντα χρόνια τώρα η τιμή του ρεύματος στη Σίφνο είναι ίδια με την υπόλοιπη Ελλάδα, δεν μπορεί να αλλάξει αυτό. Κάποιο τρόπο θα βρει η Κυβέρνηση. Τώρα μάλιστα που είναι και φτηνό το πετρέλαιο, δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα». Ο παραπάνω τρόπος σκέψης δεν μπορεί παρά να είναι σεβαστός.
Ιδιαίτερη βαρύτητα όμως έχει και το σκεπτικό που λέει ότι για να ενδιαφέρονται τόσο πολύ τα μέλη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής οπωσδήποτε κάποια μεγαλύτερη πρόσβαση σε πληροφορίες έχουνε για τη σπουδαιότητα της άμεσης και δραστικής απεξάρτησης από το πετρέλαιο την οποία τόσο έντονα προωθούν και υποστηρίζουν. Και αφού προσφέρουνε τα χρήματα για την αξιοποίηση των ΑΠΕ που εμείς τις έχουμε άφθονες, γιατί να μη το δούμε; Εξ’ άλλου, είναι γνωστό ότι υπάρχει ένα πολύ μεγάλο κομμάτι Ευρωπαίων πολιτών, της τάξης των πενήντα εκατομμυρίων ανθρώπων, που είναι ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένοι σε θέματα περιβάλλοντος και που ενδεχόμενο «πρασίνισμα» της Σίφνου μέσω αξιοποίησης των ΑΠΕ θα την τοποθετούσε στους προτιμώμενους τουριστικούς προορισμούς της Ελλάδας, αυξάνοντας κατά πολύ την τουριστική κίνηση της Σίφνου και τα εισοδήματα όλων των κατοίκων της.
Σ’ αυτό το σκεπτικό στηρίχθηκε η απόφαση για κατ’ αρχάς διερεύνηση των δυνατοτήτων για τη μέγιστη αξιοποίηση των ΑΠΕ για τη κάλυψη των ενεργειακών αναγκών της Σίφνου. Και όπως αναφέρθηκε σε προηγούμενα άρθρα, η μελέτη ξεκίνησε με την αποτύπωση των δεδομένων της ενεργειακής κατανάλωσης και τη διαπίστωση των χαρακτηριστικών της έντονης εποχικότητας. Κατά μέσο όρο, περίπου 2MW επί οκτώ μήνες, 4MW επί δύο μήνες και πάνω από 6MW το μήνα Αύγουστο.
Οι δύο βασικές διαθέσιμες ΑΠΕ στη Σίφνο είναι ο ήλιος και ο άνεμος, με τον ήλιο να παρουσιάζει σαφώς σταθερότερη διαθεσιμότητα, ειδικά το καλοκαίρι, από τον άνεμο. Ξεκινώντας από τον ήλιο, που βάσιμα μπορούμε να υποθέσουμε ότι θα είναι διαθέσιμος καθημερινά τη θερινή περίοδο, πολύ απλά υπολογίζουμε ότι για την κάλυψη της μέγιστης ζήτησης του Αυγούστου από φωτοβολταϊκά χρειαζόμαστε μία εγκατάσταση παραγωγής της τάξης των 20MW και μια αποθηκευτική ικανότητα της τάξης των 50MWh, για ημερήσιο κύκλο παραγωγής – αποθήκευσης. Ο υπολογισμός για την εγκατάσταση των 20MW προκύπτει από την ανάγκη να παραχθούν περίπου 95MWh ηλεκτρικής ενέργειας στη διάρκεια της ηλιοφάνειας ώστε να καλυφτεί η ημερησία ζήτηση και παράλληλα να αποθηκευτεί σε μπαταρίες ικανή ποσότητα ενέργειας για την ζήτηση ηλεκτρικής ισχύος κατά τη διάρκεια των ωρών που δεν έχει ηλιοφάνεια.
Οι τιμές που αναφέρονται σε μελέτη που κατατέθηκε για τη Σίφνο στην Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (ΡΑΕ), για τα μεν φωτοβολταϊκά είναι 1.736€/kW και για μπαταρίες ιόντων λιθίου με διάρκεια ζωής 20 χρόνια 1.200€/kWh. Παρ’ όλο που οι παραπάνω τιμές φωτοβολταϊκών είναι σύμφωνες με τις τιμές που αναφέρονται στην Έκθεση για τον τομέα ηλεκτροπαραγωγής από ΑΠΕ του Υπ. Ενέργειας το 2012 (1.800€/kW), κρίθηκε σκόπιμο να χρησιμοποιηθεί η τιμή 900 €/kW, που θεωρείται ότι είναι πιο κοντά στις τρέχουσες τιμές της αγοράς. Για τις μπαταρίες ιόντων λιθίου οι τιμές κυμαίνονται από 700-1000€/kWh αρχικό κόστος και μαζί με τον απαραίτητο για τη λειτουργία τους εξοπλισμό φτάνουν τα 900-1200€/kWh. Στον πιο κάτω υπολογισμό κόστους για τις μπαταριές χρησιμοποιήθηκε ο μέσος όρος (1050€/kWh).
Από τα παραπάνω προκύπτει εκτιμώμενο κόστος για τα φωτοβολταϊκά:
20MW x 900€/MW = 18 εκατομμύρια ευρώ
και για τις μπαταρίες:
50MWh x 1,050 εκ. €/MWh = 52,5 εκατομμύρια ευρώ.
Συνεπώς εκτιμάται ότι θα απαιτηθεί μια συνολική επένδυση της τάξης των 70-75 εκατομμυρίων ευρώ για την κάλυψη της ενεργειακής αυτονομίας της Σίφνου χρησιμοποιώντας φωτοβολταϊκά και ηλεκτροχημικούς συσσωρευτές (μπαταριές).
Το παραπάνω αναφερόμενο κόστος δίνει την τάξη μεγέθους για το απαιτούμενο αρχικό κόστος ενός υβριδικού σταθμού φωτοβολταϊκών – ηλεκτροχημικών συσσωρευτών για την κάλυψη της ζήτησης ηλεκτρικής ενέργειας στη Σίφνο σε ποσοστό 100% κυρίως κατά τη θερινή περίοδο και αναφέρεται για λόγους σύγκρισης με τις άλλες διαθέσιμες τεχνολογίες. Για τον ανωτέρω υβριδικό σταθμό θα πρέπει επίσης να σημειωθούν τα εξής:
- Είναι δεδομένο ότι η παραγωγή ισχύος από το φωτοβολταϊκό σταθμό κατά τους χειμερινούς μήνες και, γενικότερα, σε περιόδους συννεφιάς ή χαμηλής ηλιοφάνειας, δεν θα επαρκεί για την κάλυψη της ζήτησης ηλεκτρικής ισχύος στο νησί. Άρα η ανωτέρω διαστασιολόγηση μπορεί να εγγυηθεί ενεργειακή αυτονομία μόνο τους θερινούς μήνες.
- Η αποθηκευτική ικανότητα των 50MWh που υποτέθηκε συνεπάγεται ενεργειακή επάρκεια στο νησί ενός εικοσιτετράωρου το καλοκαίρι και, κατά μέγιστο, δύο εικοσιτετράωρων το χειμώνα. Συνεπώς η ανωτέρω προσέγγιση δεν συμβάλει στη βελτίωση της ενεργειακής ασφάλειας στο νησί.
Η ανάπτυξη και η εξέλιξη της αγοράς των ηλεκτροχημικών συστημάτων αποθήκευσης αναμένεται να ρίξουν σημαντικά τις τιμές στο μέλλον, κυρίως όσον αφορά διαφορετικές τεχνολογίες αποθήκευσης και όχι αυτή των ιόντων λιθίου.
Μετά τον ήλιο, ας εξετάσουμε και τον άνεμο. Ο άνεμος φυσάει ημέρα και νύκτα, αλλά δεν είναι σπάνιες οι περιπτώσεις νηνεμίας, ακόμη και κατά το μήνα Αύγουστο που παραδοσιακά φυσάνε τα μελτέμια. Τα προηγούμενα χρόνια έχουν παρατηρηθεί και περιπτώσεις νηνεμίας πέντε συνεχόμενων ημερών μέσα στον Αύγουστο. Αν λοιπόν θα θέλαμε να στηριχτούμε στο αιολικό δυναμικό της Σίφνου για την κάλυψη των ενεργειακών αναγκών της θα έπρεπε να διαθέτουμε αποθηκευτική ικανότητα ηλεκτρικής ενέργειας για την κάλυψη πέντε τουλάχιστον ημερονυκτίων, ή, κατά τα παραπάνω, της τάξης των 500MWh.
Είναι αυτονόητο ότι το σύστημα αποθήκευσης με μπαταρίες ιόντων λιθίου που αναφέρθηκε προηγουμένως, με κόστος που υπερβαίνει για αυτά τα μεγέθη αποθήκευσης, τα 500 εκατομμύρια ευρώ, δεν μπορεί να συζητηθεί. Υποχρεωτικά αναζητήθηκαν διαφορετικά συστήματα αποθήκευσης ενέργειας και αυτό που βρέθηκε να ταιριάζει ιδιαίτερα στα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά της Σίφνου είναι η τεχνολογία της αντλησιοταμίευσης.
Η φιλοσοφία της αντλησιοταμίευσης συνίσταται στη μεταφορά νερού μέσω αντλιών, από μία χαμηλότερη δεξαμενή σε μία υψηλότερη, όταν υπάρχει πλεόνασμα διαθέσιμης ισχύος, και παραγωγή ισχύος μέσω υδροστρόβιλων τοποθετημένων στο επίπεδο της χαμηλής δεξαμενής, όταν υπάρχει ζήτηση ενέργειας που δεν καλύπτεται από τις μονάδες παραγωγής. Ακριβώς ότι χρειάζεται για την εκμετάλλευση του αιολικού δυναμικού, και μάλιστα, αν η χωρητικότητα της επάνω δεξαμενής το επιτρέπει, μπορεί να γίνει εκμετάλλευση του πλεονάζοντος αιολικού δυναμικού το χειμώνα, τις ημέρες της αυξημένης ζήτησης του καλοκαιριού. Η περίπτωση της αντλησιοταμίευσης φάνηκε αρκετά ενδιαφέρουσα ώστε να αξίζει τον κόπο να διερευνηθεί.
Δεδομένου του ότι στη Σίφνο δεν υπάρχουν λίμνες και ποτάμια και γενικότερα τα ετήσια αποθέματα γλυκού νερού είναι χαμηλά, εξετάστηκε η δυνατότητα χρησιμοποίησης του θαλασσινού νερού και η αποθήκευσή του σε ένα ταμιευτήρα απόλυτα στεγανό, ώστε να μην υπάρχει κίνδυνος μόλυνσης του υδροφόρου ορίζοντα γλυκού νερού με θαλασσινό. Παράλληλα εξετάστηκε αν η τάξη μεγέθους του κόστους κατασκευής ενός τέτοιου ταμιευτήρα επιτρέπει την αξιοποίησή του με βάση τα ενεργειακά δεδομένα της Σίφνου.
Τα στοιχεία που συγκεντρώθηκαν και για τα δύο παραπάνω ερωτήματα ήταν ιδιαίτερα ενθαρρυντικά. Ενδεικτικά αναφέρονται τα ακόλουθα τεκμήρια:
- http://artemis-new.cslab.ece.ntua.gr:8080/jspui/bitstream/123456789/6630/1/DT2013-0066.pdf
- http://people.duke.edu/~cy42/PHS.pdf
- http://energypress.gr/sites/default/files/media/Perilipsi_Stathmoi_Apothikeysis.pdf
Η ΡΑΕ έχει ήδη από το 2012 εκπονήσει σχετικές μελέτες και έχει κάνει συγκεκριμένη πρόταση στο ΥΠΕΚΑ για τους υβριδικούς σταθμούς ΑΠΕ/αντλησιοταμίευσης, τους οποίους θεωρεί ιδιαίτερα κατάλληλους για τα μη διασυνδεδεμένα νησιά.
Στην Οκινάουα (Okinawa) της Ιαπωνίας λειτουργεί αδιάλειπτα από το 1999 ένας ταμιευτήρας αποθήκευσης ηλεκτρικής ενέργειας με θαλασσινό νερό χωρητικότητας 1.000.000 κυβικών μέτρων. Τόσο η στεγάνωση του πυθμένα, όσο και τα συστήματα άντλησης και παραγωγής ενέργειας (υδροστρόβιλοι) δεν έχουν παρουσιάσει κάποιο πρόβλημα. Άρα η τεχνολογία υπάρχει και λειτουργεί επί 17 συνεχόμενα χρόνια. Εκτενής παρουσίαση του αντλησιοταμιευτήρα στην Οκινάουα μπορούν να βρεθούν στον ακόλουθο ιστότοπο:
http://web.archive.org/web/20030430004611/http://www.jcold.or.jp/Eng/Seawater/Summary.htm.
Την τεχνολογία του ταμιευτήρα θαλασσινού νερού στην Οκινάουα έχει μελετήσει επισταμένα μια ομάδα επιστημόνων του ΤΕΙ Κρήτης υπό τους καθηγητές κυρίους Δημήτρη Χρηστάκη και Δημήτρη Κατσαπρακάκη, οι οποίοι έχουν δημοσιεύσει σειρά από μελέτες εφαρμογής της συγκεκριμένης τεχνολογίας σε νησιά του Αιγαίου Πελάγους. Σχετικές πληροφορίες μπορούν να βρεθούν στον ακόλουθο ιστότοπο:
http://www.aiolikigi.gr/el/selected-projects/electricity-production-hybrid-power-plants/
Ο κ. Κατσαπρακάκης εξέτασε τα δεδομένα παραγωγής και κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας καθώς και κάποια βασικά γεωμορφολογικά χαρακτηριστικά της Σίφνου και παρουσίασε μια πρώτη προσέγγιση για τα βασικά στοιχεία ενός υβριδικού σταθμού παραγωγής και αποθήκευσης ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ από αιολικό πάρκο και αντλησιοταμίευση.
Στον παρακάτω πίνακα παρουσιάζονται ενδεικτικές διαστάσεις του υβριδικού σταθμού, οι οποίες προκύπτουν με βάση την εμπειρία και τη γνώση από τη μελέτη, σχεδίαση, προσομοίωση λειτουργίας και διαστασιολόγηση αντίστοιχων έργων σε άλλα νησιωτικά συστήματα (Κάσος, Αστυπάλαια, Σάμος, Κρήτη, Ρόδος). Με την ακόλουθη διαστασιολόγηση αναμένεται ετήσια παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας στο σύστημα Σίφνου σε ποσοστό άνω του 85%. Η ακριβής διαστασιολόγηση του υβριδικού σταθμού θα επιτρέψει την προσέγγιση του στόχου της 100% κάλυψης των απαιτήσεων του νησιού σε ηλεκτρική ενέργεια.
| Ονομαστική ισχύς αιολικού πάρκου (MW) | 9,0 – 11,0 |
| Ονομαστική ισχύς φωτοβολταϊκού σταθμού (MW) | 1,0 – 1,5 |
| Ονομαστική ισχύς υδροστροβίλων (MW) | 6,0 – 6,5 |
| Ονομαστική ισχύς αντλιών (MW) | 6,0 – 8,0 |
| Υψομετρική διαφορά άνω δεξαμενής θάλασσας (m) | 300 – 350 |
| Χωρητικότητα δεξαμενής (106∙m3) | 0,5 – 1,0 |
Πίνακας. Ενδεικτικές τιμές βασικών μεγεθών υβριδικού σταθμού Σίφνου.
Ακριβή αποτελέσματα σχετικά με τη διαστασιολόγηση του υβριδικού σταθμού και την ετήσια συμβολή του στην κάλυψη της ζήτησης ηλεκτρικής ενέργειας στη Σίφνο θα είναι διαθέσιμα μετά την αριθμητική προσομοίωση της ετήσιας λειτουργίας του, την ανάπτυξη χάρτη αιολικού δυναμικού στην περιοχή εγκατάστασης του αιολικού πάρκου που τελικά θα επιλεγεί, την ψηφιοποίηση των σχετικών χαρτών της Γεωγραφικής Υπηρεσίας Στρατού (ΓΥΣ) και την ακριβή χωροθέτηση των έργων του αναστρέψιμου υδροηλεκτρικού επί αυτών. Ωστόσο, η τάξη μεγέθους του κόστους κατασκευής ενός τέτοιου υβριδικού σταθμού στη Σίφνο, όπου η συγκεκριμένη γεωμορφολογία του νησιού προσφέρεται ιδιαίτερα για ένα τέτοιο έργο, εκτιμάται από την μελετητική ομάδα του κ. Κατσαπρακάκη περίπου στα 35 – 40 εκατομμύρια ευρώ.
Είναι απόλυτα σαφές ότι το παραπάνω αναφερόμενο ποσό των 35 – 40 εκατομμυρίων ευρώ τελεί υπό την αίρεση της εκπόνησης της ολοκληρωμένης τεχνοοικονομικής μελέτης, όπου το κρίσιμο μέγεθος είναι η χωρητικότητα της άνω δεξαμενής. Άλλο χωρητικότητα 500.000 κυβικά μέτρα, άλλο 1 και άλλο 1,5 εκατομμύριο κυβικά μέτρα. Σε κάθε περίπτωση, όμως, το αρχικό κόστος διαμορφώνεται κατά πολύ χαμηλότερο από το απαιτούμενο κόστος ενός υβριδικού σταθμού με ηλεκτροχημικούς συσσωρευτές, ακόμα και με ικανότητα αποθήκευσης 10 φορές μικρότερη από αυτή του αντλησιοταμιευτήρα. Επιπλέον θα πρέπει να γίνει σαφές ότι όσο μεγαλύτερη η δεξαμενή, τόσο μεγαλύτερο το ποσοστό ενεργειακής αυτονομίας της Σίφνου και μάλιστα με μικρότερες εγκαταστάσεις παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας (αιολικά, φωτοβολταϊκά). Η δεξαμενή αποθήκευσης είναι ένα έργο υποδομής με απεριόριστη διάρκεια ζωής. Σε αντίθεση με τον υπόλοιπο ηλεκτρομηχανολογικό εξοπλισμό, που έχει ένα πεπερασμένο χρονικό ορίζοντα λειτουργίας, στην καλύτερη περίπτωση 30 χρόνων, με την έλευση του οποίου χρειάζεται αντικατάσταση, η προτεινόμενη δεξαμενή, με την κατάλληλη συντήρηση, έχει τον ίδιο χρονικό ορίζοντα λειτουργίας που έχει και ένας δρόμος. Και αν υποθέσουμε ότι πράγματι το έργο της αξιοποίησης των ΑΠΕ στη Σίφνο επιχορηγείται σε κάποιο σημαντικό ποσοστό με κεφάλαια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με ποιο τρόπο εξυπηρετούνται καλύτερα τα συμφέροντα των κατοίκων της Σίφνου; Με προμήθεια εξοπλισμού με ημερομηνία λήξης ή με την κατασκευή ενός έργου υποδομής απεριόριστης χρονικής διάρκειας και πολύ μεγαλύτερης αποθηκευτικής ικανότητας;
Ακόμη και χωρίς το ακριβές κόστος κατασκευής του προτεινόμενου Υβριδικού Σταθμού Αντλησιοταμίευσης, είναι δυνατός ένας υπολογισμός του κόστους παραγωγής της παραγόμενης κιλοβατώρας με χρήση στατιστικών στοιχείων.
| A/A | Θέση | Εγγυημένη ισχύς (MW) | Ισχύς αιολικού πάρκου (MW) | Ετήσια παραγωγή εγγυημένης ενέργειας (MWh) | Ειδικό κόστος παραγωγής (€/kWh) |
| 1 | Δήμος Μαλεβιζίου Ηρακλείου | 35 | 42 | 102.200 | 0,1474 |
| 2 | Αστυπάλαια | 2,5 | 3,6 | 7.021 | 0,1994 |
| 3 | Δήμος Μοιρών Ηρακλείου | 36 | 42 | 105.120 | 0,1759 |
| 4 | Σάμος | 20 | 24 | 66.238 | 0,1239 |
| 5 | Νομοί Ηρακλείου – Λασιθίου | 50 | 69 | 146.000 | 0,1232 |
| 6 | Κάσος | 4 | 4,5 | 11.478 | 0,1248 |
Πίνακας 2. Στοιχεία ειδικού κόστους παραγωγής Υβριδικών σταθμών με αντλησιοταμίευση.
Στον Πίνακα 2 παρουσιάζονται τα στοιχεία ειδικού κόστους παραγωγής από 6 υβριδικούς σταθμού για τους οποίους υπάρχουν αυτή τη στιγμή αιτήσεις στη ΡΑΕ.
Στα νούμερα που παρουσιάζονται έχουν ληφθεί υπόψη όλα τα λειτουργικά κόστη του σταθμού, τα κόστη συντήρησης των μηχανών και η αποπληρωμή των αρχικών κεφαλαίων. Επίσης έχει θεωρηθεί διάρκεια ζωής των υποδομών του αντλησιοταμιευτήρα ίση με 20 έτη, κάτι που είναι λάθος. Αν η διάρκεια ζωής ληφθεί ίση με 100 έτη στα οποία θα ανανεώνεται κάθε 20 έτη μόνο το αιολικό πάρκο, οι αντλίες και ο υδροστρόβιλος, το ειδικό κόστος παραγωγής θα μειωθεί πολύ.
Με βάση τα παραπάνω στατιστικά στοιχεία, προκύπτει εκτίμηση για το ειδικό κόστος παραγωγής για τη Σίφνο κάτω από 0,14€/kWh, που στη πολύ πιθανή περίπτωση επιδότησης του κόστους κατασκευής του Υβριδικού Σταθμού από Ευρωπαϊκά Προγράμματα, μειώνεται ακόμη περισσότερο.
Ένα άλλο πολύ ουσιαστικό ερώτημα στην περίπτωση ενός κατ’ εξοχήν τουριστικού προορισμού, όπως η Σίφνος, είναι αλλοίωση του τοπίου και οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις. Είναι προφανές ότι από τη στιγμή που θέλεις να αναπτύξεις κάποια παραγωγή πάνω στο νησί θα χρειαστεί κάποιος εξοπλισμός ο οποίος από κάποια σημεία θα είναι εμφανής. Σε κάποιους δεν αρέσουν οι ανεμογεννήτριες. Σε άλλους δεν αρέσουν τα φωτοβολταϊκά πάρκα. Υπό το πρίσμα αυτό, είναι καθοριστικής σημασίας η επιλογή της χωροθέτησης των φωτοβολταϊκών και αιολικών συστημάτων παραγωγής, ώστε και αποδοτικά να είναι στη λειτουργία τους, γιατί διαφορετικά ανεβαίνει το κόστος, αλλά και να δημιουργούν την ελάχιστη αισθητική όχληση, τόσο στους μόνιμους κατοίκους, όσο και στους επισκέπτες που έρχονται για να απολαύσουν το ιδιαίτερο φυσικό κάλλος του νησιού. Και υπό αυτή την έννοια λοιπόν, όσο μεγαλύτερη η δεξαμενή αποθήκευσης ενέργειας που έχει έτσι κι’ αλλιώς μηδενική αισθητική όχληση, τόσο λιγότερος ο απαιτούμενος αιολικός ή/και φωτοβολταϊκός εξοπλισμός, τόσο μικρότερη και η αισθητική όχληση.
Όλα τα παραπάνω είναι σημαντικά ερωτήματα που αξίζει να εξεταστούν διεξοδικά και με νηφαλιότητα προκειμένου να παρθούν οι καλύτερες αποφάσεις για τον ιστορικής σημασίας σχεδιασμό της Ενεργειακής Αυτονομίας από ΑΠΕ της Σίφνου μας και σ’ αυτό αποσκοπεί και ελπίζει να πετύχει προσελκύοντας όσο το δυνατόν περισσότερες προτάσεις στα πλαίσια της τρέχουσας ανοικτής διαβούλευσης η Συνεταιριστική Εταιρεία Σίφνου.